เหรียญเทพเจ้าหั่งเซียงจื้อแปดเซียนวิหารเซียนต.บางพระอ.ศรีราชาจ.ชลบุรีปี2537เนื้อกะไหล่ทอง

เทพเจ้าฮั่นเซียงจื้อหรือหันเซียงจื้อ เซียนพยากรณ์ ผู้หยั่งรู้ และการดนตรี ( เซียนองค์ที่ 7  หนึ่งในแปดเซียน )

                   หันเซียงจื่อ ชื่อตนว่า เสียง แซ่หัน ( ฮั่น ) ชื่อแบบฉบับเฉพาะของตนเองว่า ชิงฝู หันเซียงจื่อถือกำเนิดเมื่อวันที่ ๙ ค่ำ เดือน ๑๑ ตามจันทรคติจีน ณ เมืองหลวงฉางอาน รัชสมัยฮ่องเต้ถังเต๋อจง ( หลี่กัว ) พ.ศ. ๑๓๒๓ – ๑๓๔๕ แห่งราชวงศ์ถัง

                   หันเซียงจื่อ   เป็นหลานของหันอวี้   ปลัดกรมราชประเพณีแห่งราชสำนักถัง  ในขณะที่เซียงจื่ออายุยังน้อย เพิ่งเป็นหนุ่ม        แต่เป็นคนมักน้อย ชอบนั่งสมาธิบำเพ็ญเพียร  ไม่ยินดียินร้าย กับตำแหน่งหน้าที่ราชการ       ในการเป็นขุนนางอย่างตระกูลแซ่หัน   ทำให้ลุงหันอวี้    ไม่ค่อยพอใจในพฤติกรรม  ของหลานชายหนุ่มน้อยคนนี้   ที่ประพฤติผิดแปลกไป จากญาติพี่น้องของตน ที่ทำราชการมียศฐาบรรดาศักดิ์ทั้งสิ้น  ซึ่งลุงต้องการให้เขาเรียนวิชา  ทั้งฝ่ายบู๊และฝ่ายบุ๋น   แต่นี่กลับไปนั่งสมาธิเสีย เซียงจื่อ   เคยตอบลุงเขาไปว่า          อุปนิสัยใจคอของคนเราต่างกัน มีความชอบไม่เหมือนกันแล้ว   จะให้ประพฤติเหมือนกันได้อย่างไร    ทำให้ลุงของเขาเคืองมาก

                   วันหนึ่งเซียงจื่อ    เดินทางท่องเที่ยวไป          แสวงหาอาจารย์เพื่อเรียนวิชาการบำเพ็ญพรต  เขาได้พบกับหลิ่วตงปิน    จึงได้สมัครเป็นศิษย์      และศึกษาเวทมนตร์การบำเพ็ญเพียร   จากหลิ่วตงปิน   จนคล่อง กล่าวกันว่าขณะที่เขาเดินป่าเห็นลูกท้อผลโต กำลังสุกน่ากิน   เขาจึงปีนขึ้นไปจะเก็บลูกท้อนั้น     บังเอิญกิ่งต้นท้อหักลงมา ทั้งคนทั้งกิ่งทับร่างเซียงจื่อ   ปรากฏว่าร่างมนุษย์หายไปกลายเป็นร่างเซียน หันเซียงจื่อจึงเป็นเซียนตั้งแต่วันนั้น

                   หันเซียงจื่อ จึงเดินทางกลับไปบ้าน    เพื่อเยี่ยมลุง และตั้งใจไว้ว่าจะปรับชีวิตจิตใจลุงของตน  ให้สำเร็จเป็นเซียนให้ได้    บังเอิญในปีนั้น      ฝนฟ้าไม่ตกต้องตามฤดูกาล  ทำให้ราษฎรเดือดร้อนกันทั่ว    ฮ่องเต้จึงโปรดเกล้าฯ        ให้หันอวี้ประกอบพิธีขอฝน   หันอวี้   ตั้งโรงพิธีขึ้น   ทำการบวงสรวงเทพยดา  เพื่อขอให้ฝนตกหลายครั้ง  แต่ฝนก็ยังไม่มีเค้าว่าจะตก    ทำให้ฮ่องเต้ทรงพิโรธ  กำลังจะปลดออกจากตำแหน่งอยู่แล้ว 

                    เซียงจื่อ จึงแปลงร่างเป็นไต้ซือถือป้าย        ข้อความเดินมาหาหันอวี้ ข้างหันอวี้ เห็นไต้ซือมาหา   จึงขอให้ช่วยประกอบพิธีขอให้ฝนตกด้วย      เพราะตนสุดวิสัยแล้ว   ข้างไต้ซือปลอม  จึงตอบตกลงประกอบพิธี         เพียงเวลาเล็กน้อยฝนก็ตกลงมาทั่วฟ้า แต่หันอวี้ กล่าวว่า ที่ฝนตกลงมามากมายเช่นนี้      เป็นการบวงสรวงของตนต่างหาก   หาใช่ฝีมือของไต้ซือไม่       ข้างไต้ซือจึงว่า ฝนที่ตกลงมานี้ซึมลึกลงไปใต้พื้นดินถึง  ๓  ฟุต ๓ นิ้ว  หันอวี้จึงให้พนักงาน  ขุดลงไปดูแล้ว            วัดตามที่ไต้ซือบอก   ปรากฏว่าเป็นจริง    หันอวี้จึงเชื่อถือไต้ซือปลอม

                   วันหนึ่ง  หันอวี้  ได้จัดงานเลี้ยง คล้ายวันเกิดของตนที่บ้าน     เชิญแขกพวกขุนนางเพื่อนฝูงมาเป็นจำนวนมาก    ขณะที่    แขกกำลังเสพสุราอาหารอยู่นั้น หันเซียงจื่อ ก็เดินเข้าไปในบ้าน     หันอวี้เห็นหน้า     ก็เกิดความแค้นขึ้นมาที่ตนเคยสั่งให้ไปเรียนหนังสือแล้วไม่เชื่อฟัง     แล้วกลับหายหน้าไปหลายปี จึงอยากทดสอบหลานชายว่า  ที่หายไปนั้นได้ความรู้อะไรมาบ้าง       จึงให้แต่งคำฉันท์ขึ้นมาบทหนึ่ง เพื่อแสดงให้เห็น ถึงความคิดของคนแต่งว่า         ฉลาดโง่เขลาสักปานใด ข้างเซียงจื่อจึงแต่งโอ้อวด   ว่าตนมีวิชาอาคมอิทธิฤทธิ์      ต้องการสิ่งใดก็ร่ายมนตร์มาได้ทั้งสิ้น

                   หันอวี้จึงอนุญาต ให้เซียงจื่อ  แสดงอิทธิฤทธิ์          ตามที่ตนต้องการ เซียงจื่อ  จึงเอาไหสุราเปล่ามาวางไว้บนโต๊ะ    ท่ามกลางงานเลี้ยง       แล้วเอาจานทองคำ ปิดปากไหสุรา    ร่ายมนตร์แล้วเปิดฝาไห       ปรากฏว่ามีสุราอย่างดีเต็มไห จากนั้น  เอากระถางต้นไม้ มาใส่ดินวางบนโต๊ะ     แล้วเอาน้ำรดลงไป ทันใดนั้นต้นไม้ก็งอกสูงขึ้น   เป็นต้นโบตั๋น  ออกดอกชูช่อ เป็นสีเขียวแก่   ที่กลีบใบมีอักษรสีทอง ๑๔ ตัว   เป็นปริศนาคำฉันท์ ๒ บท   แต่หันอวี้ อ่านแล้วไม่รู้ความหมาย

                    ข้อความกล่าวว่า  “ เมื่อเมฆมืดมิดปิดภูเขา และหนทาง     จนถึงด่านหนาน   หิมะปกคลุมตัวม้า ”

                หันเซียงจื่อกล่าวว่า    นิมิตที่ปรากฏนี้     เมื่อถึงเวลาก็รู้เอง  บรรดาแขกที่มาในงานก็เห็นด้วย    จากนั้น  หันเซียงจื่อ จึงลาลุง      ท่องเที่ยวไปตามป่าเขาตามวิสัยเซียน

                   ล่วงถึงปีเจวี๋ยนเหอที่ ๑๔       รัชสมัยฮ่องเต้ถังเสวียนจง พ.ศ. ๑๓๖๒ ด้วยข่าวว่า   พระเจดีย์เมืองหงษาวดี    มีพระพุทธหัตถธาตุ เมื่อครบ ๑๐ ปีจึงเปิดให้ราษฎรนมัสการ

                   ครั้งหนึ่ง ถ้าปีใดเปิดเจดีย์แล้ว  ฝนฟ้าตกต้องตามฤดูกาล พืชผลอุดมดี พระองค์จึงทรงมีพระราชสาสน์   แต่งทูตไปยังประเทศพม่า เพื่อยืมพระพุทธหัตถธาตุมาสักการบูชา   ที่พระราชวัง  และหมุนเวียนไป  ตามวัดต่างๆ     จนครบกำหนดแล้วจึงคืน  ข้างหันอวี้ได้มีหนังสือกราบบังคมทูลว่า    ไม่สมควรที่จะเอากระดูกนิ้วมือของพระพุทธเจ้ามาบูชา    ควรเอาไปเผาหรือทิ้งลงแม่น้ำเสีย   เพื่อตัดความเคารพเชื่อถือของราษฎร  ที่กำลังหันเหจากลัทธิเต๋าไปสู่ศาสนาพุทธ

                   พระองค์กริ้วมาก     รับสั่งให้ลงอาญาอย่างหนัก    แต่พวกขุนนางที่เฝ้าแหน   ต่างกราบทูลขออภัยโทษแทน    ด้วยเห็นว่าหันอวี้           เป็นขุนนางที่ซื่อสัตย์ พระองค์จึงลดโทษ  โดยเนรเทศให้ไปอยู่เมืองทุรกันดาร         ห่างไกลเมืองหลวง คือเมืองเซียวเอี๋ยง  แขวงกว่างตง

( ปัจจุบันคือเมืองกุ้ยเอี๋ยง   หรือ กุ้ยหยาง มณฑลกุ้ยโจว )

                   ในขณะนั้น   เป็นช่วงฤดูหนาวหิมะปกคลุมไปทั่ว     หันอวี้ออกเดินทางจากเมืองฉางอาน   ต้องขี่ม้าลุยหิมะไป   ในขณะที่ตนอายุก็มากแล้ว      ทั้งม้าทั้งคนต่างอิดโรยหิวโหยหมดแรง   ด้วยหิมะตกหนักหนามาก           จนม้าหมดกำลังลงไม่สามารถจะเดินต่อไปได้    กำลังจะจมลงไปในกองหิมะ        เช่นเดียวกับคนขี่ ข้าง

                   เซียงจื่อ ได้ไปคอยรับอยู่ก่อนแล้ว    จึงตรงเข้าไปคารวะลุงหันอวี้ แล้วถามลุงว่า    ยังจำปริศนาคำฉันท์สองบทนั้นได้หรือไม่      ลุงจึงถามว่าที่นี่เป็นตำบลอะไร    เซียงจื่อตอบว่า ที่นี่คือ ด่านหนาน

                    หันอวี้จึ่งว่า    “ เคราะห์ดีเคราะห์ร้ายของคนทั้งปวง  พระเจ้าบนสวรรค์ได้กำหนดไว้แล้ว    ใครเลยจะหลีกเลี่ยงให้พ้นได้    หากว่ากรรมตามทัน      ก็ประสบผลร้าย     ถ้าหากบุญส่งเสริม     ก็จะประสบแต่ผลดี     เป็นธรรมดาดุจเงาตามตัว ”

                   แล้วเซียงจื่อ  จึงพาหันอวี้ เข้าไปในเมืองตำบลด่านหนาน      เขาเอายาวิเศษให้ลุงกินหนึ่งเม็ด     เพื่อไม่ให้เจ็บไข้ได้ป่วย     และแข็งแรงดีสามารถเดินทางไปได้อีกยาวไกล    พร้อมกับกล่าวต่อไปว่า     อีกไม่นานจะได้กลับไปเมืองหลวงแน่นอน ว่าแล้วหันเซียงจื่อ  ก็ลาลุงกลับไป

                   ต่อมาคณะเซียน   ได้ไปรับหันเซียงจื่อ    พาไปยังเขาหัวซานเพื่อคารวะไท้ซังเล่าจุนเจ้าสำนักเซียน   เพื่อรับการแต่งตั้งเป็นเซียนองค์ที่ ๗ ในนามหันเซียงจื่อ

หันเซียงจื่อเป็นเซียนแห่งการพยากรณ์ ผู้หยั่งรู้ และการดนตรี

                   ผู้ที่ต้องการบูชาเทพเจ้าหันเซียงจื้อ  ท่านจะช่วยให้ชีวิตประสบความสำเร็จในชีวิตทุกๆด้าน  โดยเฉพาะอาชืพนักพยากรณ์  ศิลปิน  นักแสดงและนักดนตรี  ควรรีบหามาบูชานะค่ะ

www.Luxuryhruhra.com  ขอขอบคุณที่มาจากมูลนิธิไตรคุณธรรม (ซำเต็กไท้ ) จ.ชลบุรี   มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ