พระนาคปรกหลวงปู่สิงห์พระครูวิเชียรวัดสีหะลำดวนอ.ศีขรภูมิจ.สุรินทร์เนื้อทองแดง

พระนาคปรกหลวงปู่สิงห์พระครูวิเชียรวัดสีหะลำดวน

อ.ศีขรภูมิจ.สุรินทร์เนื้อทองแดง

พระครูวิเชียร(สิงห์)วัดสีหะลำดวนอ.ศีขรภูมิ จ.สุรินทร์

              หลวงตาวิเชียร ธมฺมสาโร หรือหลวงปู่สิงห์ วัดสีหะลำดวน อ.ศีขรภูมิ จ.สุรินทร์ ท่านมีชาติกำเนิดในสกุล “บุญภา” เดิมชื่อสิงห์ เกิดเมื่อวันที่ ๑๓ เมษายน ๒๔๗๒ ณ บ้านตางมาง ต.เกาะแก้ว อ.สำโรงทาบ จ.สุรินทร์ โยมบิดาชื่อ นายคำ นามสกุล บุญภา โยมมารดาชื่อ นางปุย นามสกุล บุญภา

              เมื่อ พ.ศ.๒๕๑๒ ขณะที่อายุครบ ๔๐ ปี ท่านได้อุปสมบทที่วัดบ้านตรึม ต.ตรึม อ.ศรีขรภูมิ จ.สุรินทร์ โดยมีหลวงพ่อลา เป็นพระอุปัชฌาย์ หลวงพ่อจูม เป็นพระกรรมวาจาจารย์ สังกัดมหานิกาย ต่อมา พ.ศ.๒๕๒๖ พรรษาที่ ๑๓ เป็นช่วงเวลาที่หลวงปู่ดูลย์ เข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลศิริราช หลวงปู่ดูลย์ได้บัญชาคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติในขณะนั้นว่าให้รีบทำการญัตติพระมหานิกายองค์เล็กๆ นั้นให้เร็วที่สุด

              โดยพรรษาแรกในฝ่ายธรรมยุติ หลวงปู่ดูลย์ได้ให้หลวงตาไปจำพรรษาอยู่วัดป่าไตรวิเวก กับหลวงปู่สาม อกิณฺจโน เนื่องจากหลวงปู่ดุลย์ท่านได้บอกว่า วัดป่าไตรวิเวก เป็นสถานที่เหมาะแก่การภาวนาเป็นอย่างยิ่ง และท่านได้ปฏิบัติภาวนากับหลวงปู่สาม ที่วัดป่าไตรวิเวก จ.สุรินทร์

              พรรษา ๒ หลวงตาวิเชียร ธมฺมสาโร ได้จำพรรษาอยู่วัดบวรสังฆาราม (วัดป่าหน้าเรือนจำ) จ.สุรินทร์ กับ หลวงพ่อคืน ปสนฺโน ในพรรษานี้มี หลวงพ่อกิมทีปธมฺโม ร่วมจำพรรษาด้วย พรรษา ๓ ได้กลับมาบ้านเกิด มาสร้างวัดป่าหนองคูโบสถ์ โดยมีหลวงปู่สามเป็นเจ้าอาวาสในขณะนั้น และต่อมาหลวงปู่สามได้มอบหมายให้หลวงตาวิเชียรดำรงตำแหน่งเป็นจ้าอาวาสมาถึงปัจจุบัน

              พ.ศ.๒๕๔๘ คณะศิษย์ศรัทธา โดยคุณตาฉลอง สีหะวงศ์ คุณแม่จิต สีหะวงศ์ ได้ถวายที่ดินสร้างวัดสีหะลำดวน หลวงตาจึงนำคณะศรัทธาสร้างถาวรวัตถุมากมายในวัดสีหะลำดวนจนกระทั่งถึงปี ๒๕๕๗ ปัจจุบันนี้และในปี ๒๕๕๖ หลวงตาวิเชียร ท่านก็ได้เมตตาอนุญาตให้คณะศิษย์จัดสร้างวัตถุมงคลรุ่นอายุวัฒนะมงคล ๘๕ (ครบรอบ ๘๕ ปี) หลวงตาวิเชียร ธมฺมสาโร ที่วัดสีหะลำดวน

              ปลาย พ.ศ.๒๕๕๗ ท่านได้ล้มป่วยขึ้นกะทันหันและได้พักรักษาตัวที่วัดสีหะลำดวนเป็นต้นมา ด้วยการดูแลอย่างใกล้ชิดจากพระอาจารย์จำเนียร อริโย เจ้าอาวาสวัดสีหะลำดวน และคณะศิษย์พร้อมด้วยลูกหลานต่างก็ได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุด จึงทำให้หลวงตาท่านมีอาการดีขึ้นเป็นลำดับ นับว่าเป็นโชคดีของชาวจังหวัดสุรินทร์เป็นอย่างมากที่ได้ใกล้ชิดอุปัฏฐากครูบาอาจารย์มาโดยตลอด ล้วนแต่เป็นเนื้อนาบุญแห่งดินแดนเมืองช้างที่ให้ลูกหลานได้กราบไหว้พระอริยสงฆ์และสร้างกุศลเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาในกาลต่อไป

              หลวงปู่ท่านจะดูเป็นที่เกรงขาม พูดน้อยหรือบางครั้งไม่พูดเลย ท่านว่าเป็นฆราวาสก็อย่าให้ขาดศีลก็อย่าให้พร่องเป็นคนรักษาศีล ๕ ถ้าขาดข้อใดข้อหนึ่งจะเป็นคนที่สมบูรณ์ไม่ได้ การรักษาศีลไม่ใช่ แต่การสมาทาน แต่ศีลคือของละเอียดลออพิจารณาศีลให้ลึกให้เข้าใจคำว่าศีล จากทำหยาบรักษาหยาบๆ ก็ทำให้ละเอียดขึ้น ทุกวันนี้คนเราไม่มีศีลไม่มีธรรม ทุกคนก็พากันเดือดร้อนต่างก็ไม่สนใจในสิ่งที่ตนควรถือปฏิบัติ อย่างน้อยๆ ก็ควรถือศีล ๕ ให้ได้พิจารณาด้วยปัญญาแล้วคนเราก็จะมีศีลที่สมบูรณ์

              พระสมัยนี้จะหาท่านที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบก็ยาก อยากจะทำบุญใส่บาตรกับพระอริยสงฆ์ก็ยากยิ่งอยู่ ในเมืองโอกาสก็ยิ่งยาก และจะทำอย่างไรจะได้มีโอกาสทำบุญกับพระที่ท่านปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ หลวงปู่ท่านได้เมตตาตอบว่า พระสงฆ์องค์เจ้าท่านก็บวชมาเพื่อละเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา ถ้าเราทำบุญอย่าทำที่บุคคลให้ทำที่จิตเราทำเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนา เช่น เรารู้ว่าพระรูปนี้ไม่ได้อยู่ในศีลธรรม แต่ถ้าเราชาวพุทธไม่ทำใครจะมาทำเพื่อสืบศาสนา เราใส่บาตรก็ใส่บาตรพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เท่านั้นก็เกิดกุศลผลบุญแล้ว อย่ามองที่ตัวบุคคล การทำบุญให้มองที่เจตนาจิตที่บริสุทธิ์ของตนที่ตั้งใจดีแล้ว