งบน้ำอ้อยหลวงปู่ยิ้มวัดเจ้าเจ็ดจ.อยุธยา

พระเครื่องของหลวงพ่อยิ้มนั้น เนื้อขององค์พระเป็นพระเนื้อดินเผา ซึ่งดินนั้นได้จากดินขุยปูตามทุ่งนา และดินที่ขุดมาจากทุ่งนาเป็นเนื้อดินละเอียดมาก แต่ก็มีเม็ดกรวดเม็ดทราย เม็ดเล็กเม็ดใหญ่ปนอยู่บ้าง หรืออาจมีเศษเปลือกหอย เศษไม้ปะปนก็มีบ้างเป็นบางองค์ แต่พระหลวง ปู่ยิ้มเนื้อต้องแห้งและแกร่งมากเนื่องจากความเก่าและอายุมากหลายสิบปี บางองค์หากเผาแล้วจะมีเนื้อแร่ถูกเผาไหม้ติดอยู่ที่องค์พระ (แร่หมัดไฟ)

ลักษณะรูปพรรณสัณฐานแบ่งเป็นหลายพิมพ์ ซึ่งถ่ายทอดออกมาตามพุทธประวัติ ดังที่กล่าวมาแล้วข้างต้น หากแต่พระทั้งหมดใช้กรรมวิธีเดียวกันในการสร้าง ลักษณะจึงคล้ายๆ กัน โดยสังเกตทางด้านหลังขององค์พระจะมีรอยเสี้ยนไม้กระดาน ซึ่งเกิดจากการถอดพิมพ์พระโดยการวางด้านหลังของพิมพ์พระซึ่งเป็นเนื้อดินเหนียวกดลงไปบนไม้กระดานและจึงถอดพิมพ์พระออกมา และตากแดดจนแห้ง ด้านหลังจึงเป็นรอยเสี้ยนไม้กระดานทุกองค์ ชัดเจนบ้างไม่ชัดเจนบ้างก็สุดจะแล้วแต่

ส่วนขอบขององค์พระมักเห็นเนื้อดินเกินออกมาจากพิมพ์พระ เกิดเนื่องจากการกดพิมพ์ลงไปที่แผ่นไม้กระดานทำให้เนื้อดินเหนียวล้นเกินออกมา แต่จะเห็นได้ว่ามีการใช้ของมีคมตัดแต่งส่วนที่เกินออกมา เช่น ช้อน เปลือกหอยกาบ มีด หรือตอกไม้ไผ่ จึงแลดูเป็นเหลี่ยมๆ ก็มีให้เห็นเกือบทุกองค์

การแกะแม่พิมพ์ แกะจากหินลับมีด (ลักษณะหินลับมีดโกนของพระ) โดยมีลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิดเป็นผู้แกะให้ และให้พระ, สามเณร, ลูกศิษย์ใกล้ชิด และเด็กวัดช่วยกันผสม กดพิมพ์-แกะพิมพ์ และเผาตามพิธีการของท่าน ซึ่งกล่าวกันว่าท่านได้แรงบันดาลใจมาจากการสร้างพระเครื่องเนื้อดินเผา พระกรุสมัยต่างๆ และจากพระโบราณาจารย์ต่างๆ และพระเครื่องของท่านบางพิมพ์สร้างล้อพิมพ์ของวัดบางนมโค, มีบางท่านเล่าว่าพระพิมพ์ทรงสัตว์ของหลวงปู่ยิ้มนั้นช่างที่แกะแม่พิมพ์ของวัดเจ้าเจ็ดได้ขอต่อวิชาจากช่างที่แกะแม่พิมพ์ของวัดบางนมโค โดยค่าครูสำหรับการต่อวิชาแกะแม่พิมพ์เป็นเงิน 1 บาทในสมัยนั้น

พระเครื่องเนื้อดินเผาของหลวงพ่อยิ้ม จึงกระจายออกไปสู่ส่วนกลางเป็นจำนวนมากโดยเฉพาะพิมพ์งบน้ำอ้อย ซึ่งมีจำนวนการสร้างมากที่สุด และมีอยู่หลายแม่พิมพ์ ขนาดใกล้เคียงกัน เป็นรูปของพระนั่งหันพระเกศเข้าสู่ศูนย์กลาง ห้าองค์บ้าง หรือสิบองค์บ้าง บางองค์ที่ผ่านการสัมผัสบูชา ถูกไออุ่น หรือไอเหงื่อก็จะมีสีเข้มขึ้น อายุการสร้างก็มากกว่า 50 ปีล่วงมาแล้ว คาดว่าอายุไม่หย่อนกว่าพระเครื่องหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค และเป็นพระเครื่องที่มีวัตถุ ประสงค์การสร้างที่บริสุทธิ์ และพระเถระ ผู้สร้างก็บริสุทธิ์

แนวคิดของหลวงพ่อยิ้มก็คือ ท่านจะสร้างพระเครื่องแบบมากมาย และก็แจกแบบให้ฟรีๆ ท่านแจกให้กับคนทุกเพศทุกวัย และยังมีชาวบ้านในสมัยที่โตทันหลวงพ่อยิ้มเล่าให้ฟังว่า ใครที่ถวายขนมครกแก่ท่าน 3 ฝา คนผู้นั้นก็จะได้รับพระจากท่าน 1 องค์ ซึ่งเป็นเรื่องหนึ่งที่เป็นกุศโลบายของท่าน

พระเนื้อดินเผาของหลวงพ่อยิ้ม ใครมีไว้ต้อง "ยิ้ม" สมชื่อท่าน เพราะสนนราคาเช่าหาเบาๆ สบายๆ แถมยังหาง่าย เพราะสร้างไว้จำนวนมาก ส่วนเรื่องพุทธคุณความศักดิ์สิทธิ์นั้นมีแน่นอน ขึ้นอยู่กับว่าผู้บูชาท่านใดจะได้เจอะเจอค่ะ